از در ميان عامل ها محيطي موءثر ، عامل مقدار ي مجموعه هم از مهم ترين كارداران تاثيرگذار مي باشد . در طبيعت شيوع كانيباليسم در گله غير قابل پيش بيني بوده و فقط برخي از گله ها به آن مبتلا مي شوند . كاهش نوروروشنايي محيط (در فيس امكان ) تا حد زيادي مي تواند به توقف شيوع اين عارضه در گله ياري نمايد . روش حل ديگري كه در اين باره مطرح مي شود ،
استفاده از نور قرمز رنگ در تالار ميباشد . نوروفروغ قرمزرنگ منجر مي شود كه پرنده توانا به ديدن خون و آسيب ها نباشد ، در حالي كه اثري روي پيدايش ساير رفتارها و تغذيه ندارد . 2- توليد مثل 1-2 رفتار جفت گيري طبيعي پرندگان گونه هاي مختلفي از سيستم هاي جفت گيري را از خويش نشان مي دهند ، به طوري كه تمام اين روشها در رفتارهاي جنسي اجداد طيور اهلي و طيوران وحشي قابل رويت هست . جفت گيري مي تواند به دو چهره گروهي و يا تك همسري[2] باشد ، كه مدل گروهي خويش به سه راه مي تواند بروز پيدا نمايد 1) يك پرنده ي ماده[3] 2) يك پرنده ي ماده و يكسري پرنده ي نر[4] 3) تركيب هر دو موقعيت مذكور . موقعيت تك همسري ممكن است براي يك فصل يا اين كه يك سري فصل جفت گيري بين يك جفت پرنده ادامه داشته باشد . پرنده ها نر يا اين كه به وسيله ي تشكيل قلمرو در ارتفاع فصل جفت گيري به جذب پرنده ها ماده مي پردازند يا اين كه اين كه به دسته هاي دائمي طيوران ماده ملحق شده و در ارتفاع فصل جفت گيري در دربين آنان تشيل قلمرو مي دهند . از سوي ديگر پرنده ها نر و ماده ممكن ميباشد در ارتفاع فصل جفت گيري در مكان ويژه اي عده گرديده و حيوان ماده ، جفت نر خود را از ميان نرهاي گروه تعيين نمايد ، كه به آن سيستم جفت گيري جولانگاه[5] مي گويند . مرغ اهلي و وحشي داراي سيستم جفت گيري پلي جيوس ( يكسري ماده گيري) بوده و در آن يك حيوان نر برنده با تشكيل قلمرو ، جفت گيري با كليه طيوران ماده باطن قلمرو را به خويش اختصاص مي دهد . بقيه پرنده ها نر زيردست به گوشه و كنار قلمرو رانده شده يا اين كه اينكه به چهره انفرادي يا اين كه گروهي جداگانه معاش مي كنند . با وجود اين كه بخش اعظمي از جفت گيري ها در ميان طيوران در ظواهر تصادفي و بي انگيزه ميباشد ، البته آنها (به خصوص پرنده ي ماده ) به ندرت به صورت تصادفي جفت گيري مي كنند و در تعيين جفت دست اندركاران مختلفي را مد لحاظ مي گيرند . تعيين جفت و ريزه كاري انجام آن در مرغ جنگلي به اعتنا مطالعه شده هست . مرغ جنگلي ماده گذشته از نزديك شدن و دادن اذن جفت گيري ، گروه اي از ويژگي ها فيزيكي پرنده ي نر غريبه را از قبيل اندازه و طول تاج ، رنگ تاج ، رنگ چشم و طول سيخك ها را نظارت مي نمايد . مقدار ي تاج يكي از مهم ترين معيارها در انتخاب حيوان نر به وسيله پرنده ي ماده است ، چون در اشخاص كثيف به انگل مقدار تاج كوچك ميباشد و به اين وسيله پرنده ي ماده از سالم حيوان نر اطمينان پيدا مي كند .
از در ميان عامل ها محيطي موءثر ، عامل مقدار ي مجموعه هم از مهم ترين كارداران تاثيرگذار مي باشد . در طبيعت شيوع كانيباليسم در گله غير قابل پيش بيني بوده و فقط برخي از گله ها به آن مبتلا مي شوند . كاهش نوروروشنايي محيط (در فيس امكان ) تا حد زيادي مي تواند به توقف شيوع اين عارضه در گله ياري نمايد . روش حل ديگري كه در اين باره مطرح مي شود ،
استفاده از نور قرمز رنگ در تالار ميباشد . نوروفروغ قرمزرنگ منجر مي شود كه پرنده توانا به ديدن خون و آسيب ها نباشد ، در حالي كه اثري روي پيدايش ساير رفتارها و تغذيه ندارد . 2- توليد مثل 1-2 رفتار جفت گيري طبيعي پرندگان گونه هاي مختلفي از سيستم هاي جفت گيري را از خويش نشان مي دهند ، به طوري كه تمام اين روشها در رفتارهاي جنسي اجداد طيور اهلي و طيوران وحشي قابل رويت هست . جفت گيري مي تواند به دو چهره گروهي و يا تك همسري[2] باشد ، كه مدل گروهي خويش به سه راه مي تواند بروز پيدا نمايد 1) يك پرنده ي ماده[3] 2) يك پرنده ي ماده و يكسري پرنده ي نر[4] 3) تركيب هر دو موقعيت مذكور . موقعيت تك همسري ممكن است براي يك فصل يا اين كه يك سري فصل جفت گيري بين يك جفت پرنده ادامه داشته باشد . پرنده ها نر يا اين كه به وسيله ي تشكيل قلمرو در ارتفاع فصل جفت گيري به جذب پرنده ها ماده مي پردازند يا اين كه اين كه به دسته هاي دائمي طيوران ماده ملحق شده و در ارتفاع فصل جفت گيري در دربين آنان تشيل قلمرو مي دهند . از سوي ديگر پرنده ها نر و ماده ممكن ميباشد در ارتفاع فصل جفت گيري در مكان ويژه اي عده گرديده و حيوان ماده ، جفت نر خود را از ميان نرهاي گروه تعيين نمايد ، كه به آن سيستم جفت گيري جولانگاه[5] مي گويند . مرغ اهلي و وحشي داراي سيستم جفت گيري پلي جيوس ( يكسري ماده گيري) بوده و در آن يك حيوان نر برنده با تشكيل قلمرو ، جفت گيري با كليه طيوران ماده باطن قلمرو را به خويش اختصاص مي دهد . بقيه پرنده ها نر زيردست به گوشه و كنار قلمرو رانده شده يا اين كه اينكه به چهره انفرادي يا اين كه گروهي جداگانه معاش مي كنند . با وجود اين كه بخش اعظمي از جفت گيري ها در ميان طيوران در ظواهر تصادفي و بي انگيزه ميباشد ، البته آنها (به خصوص پرنده ي ماده ) به ندرت به صورت تصادفي جفت گيري مي كنند و در تعيين جفت دست اندركاران مختلفي را مد لحاظ مي گيرند . تعيين جفت و ريزه كاري انجام آن در مرغ جنگلي به اعتنا مطالعه شده هست . مرغ جنگلي ماده گذشته از نزديك شدن و دادن اذن جفت گيري ، گروه اي از ويژگي ها فيزيكي پرنده ي نر غريبه را از قبيل اندازه و طول تاج ، رنگ تاج ، رنگ چشم و طول سيخك ها را نظارت مي نمايد . مقدار ي تاج يكي از مهم ترين معيارها در انتخاب حيوان نر به وسيله پرنده ي ماده است ، چون در اشخاص كثيف به انگل مقدار تاج كوچك ميباشد و به اين وسيله پرنده ي ماده از سالم حيوان نر اطمينان پيدا مي كند .